Toen ik googelde naar de definitie van talent, viel me iets op. De meeste van deze definities gingen namelijk over dat talent een aangeboren aanleg is, een natuurlijk vermogen om iets goed te doen, of een eigenschap die iemand bij de geboorte heeft meegekregen. In eerste instantie klinkt dat logisch, maar is dit wel echt zo? Uit onderzoek naar leren weten we namelijk dat iedereen iets kan leren, wanneer er wordt geoefend, de motivatie er is en de omstandigheden juist zijn. Maakt ons dat niet in staat om ons eigen talent te ontwikkelen?
10.000 uur
Iemand die veel onderzoek heeft gedaan naar deze vraag is Malcolm Gladwell. Hij heeft een boek geschreven over talent, Outliers, waarin hij verschillende onderzoeken op het gebied van talent uitlegt en vergelijkt. In zijn boek gaat het over talent in allerlei verschillende gebieden, zoals sport, muziek en kunst. Hij kwam tot de conclusie dat de mensen die als talentvol werden gezien, allemaal ongeveer even veel tijd hadden gestoken in hun vaardigheid, zo ongeveer 10.000 uur.
Dit gold ook voor violisten. Voor het onderzoek werden op een muziekschool in Berlijn alle violisten van rond de 20 jaar gevraagd uit te rekenen hoeveel uur ze in hun leven hebben geoefend. Weer kwam het magische getal van 10.000 uur naar boven. De allerbeste spelers hadden allemaal tienduizend uur hadden geoefend, de ‘gewoon’ goede spelers achtduizend en de toekomstige muziekleraren net iets meer dan vierduizend uur. Er zaten geen mensen bij die met heel weinig moeite heel goed waren, en ook geen mensen die met heel veel moeite minder goed waren dan anderen die net zoveel hadden geoefend als zij, én alle violisten waren op hetzelfde niveau gestart. Het bijzondere was dus niet het getal 10.000 an sich, maar de conclusie dat iedere violist die men bestempelde als een ‘talent’, gewoon heel veel aandacht, tijd, liefde en energie hadden gestopt in de oefening!
Kijken naar je talenten
Een andere onderzoekster, die veel onderzoek heeft gedaan naar talent, is Carol Dweck. Carol Dweck is door haar onderzoeken te weten gekomen dat de manier waarop je naar leren kijkt, enorm veel invloed heeft op hoe het leren je vergaat. Ze onderscheidt hierin twee manieren van kijken, de twee mindsets. De gedachte dat je talenten voor heel je leven vaststaan, noemen we de fixed-mindset. Deze mensen zijn veel minder snel geneigd om nieuwe dingen uit te proberen, of ergens in te oefenen, dan mensen met een growth mindset. Zij geloven dat je potentie niet bekend is, en niet vast staat. Ze voelen zich niet tegengehouden om nieuwe dingen te leren, omdat ze geloven dat ze ergens beter in kunnen worden door te oefenen. En het mooie van dit onderzoek is, dat Carol Dweck heeft laten zien dat het niet alleen bij geloven blijft. Mensen met een growth mindset presteren ook echt beter, kiezen vaker voor de uitdagende optie, en zijn meer gemotiveerd. Dus, of talent nou ‘echt’ vaststaat of niet, doet er eigenlijk niet toe, zolang jij maar gelooft dat je jezelf kan ontwikkelen.
Waar wil jij graag goed in zijn?
Waarschijnlijk weet je al iets over je eigen talenten. Je kan je sterke punten benoemen, en weet waar je goed, én waar je minder goed in bent. Misschien identificeer je jezelf er wel mee. Maar wat gebeurt er nu als je je talenten even loslaat? Waar zou je graag goed in willen zijn? Oefen het! Die 10.000 klinkt misschien onmogelijk, en ik kan daarom aanraden om ergens mee aan de slag te gaan wat je écht leuk vindt. De growth mindset zal je helpen om deze nieuwe uitdaging aan te gaan. Zolang je er in gelooft zul je vanzelf zien dat je steeds beter wordt in je nieuwe talent.
Bron:
Dweck, 2017. Mindset: changing the way you think to fulfil your potential.
Gladwell, 2008. Outliers: The story of success.
Malcolm Gladwell – 10000 hour rule, 2014
BBC – Artikel 10.000 uren
